Yeni Nesil Hayalet Uçaklar

Hayalet Uçaklar radarlar tarafından yerlerinin belirlenememesi ile bilinmektedirler. Ek olarak düşman orduların takip uçaklarının veya uçaksavar araçlarının, uçak saldırılarına karşı tedbirler alması olasılığını da doğurmaktadır. Bu düşünceden yola çıkarak Amerika mühendisleri radarlarda uçak tespitini güçleştiren bir çok yöntem geliştirdiler. Radarlara yakalanmama özelliğini bulunduran uçaklara “stealth“, Türkçesi ile de ile “hayalet uçak” adı verilmiştir.

Hayalet Uçak Çeşitleri

Günümüzde de kullanılan ve yaygınlaşmış 2 farklı hayalet uçak türü mevcuttur; takip etme uçağı olan F-117 ile bombardıman ve saldırı uçağı olarak üretilen B-2 modelleri bilinmektedir. Hayalet uçakların varlığının bilinmesi 1988 senesinden bu yana ortaya atılmıştı; ancak bu tip projeler çok gizli şekilde yürütüldüğünden seneler boyunca gizli bir bilgi diye saklanmaktaydı. Hayalet uçak olarak üretilen ilk model olan F-117A 1981 yılında ilk uçuşunu yapmıştı. Uçakların hava görevleri sırasında radarlar ile izlenebildikleri, es geçilemeyecek bir gerçektir.

Radara Yakalanmama Özellikleri

Uçakların radar ekranlarında görülen görüntüsü, uçağın radar alanı diye isimlendirilmektedir. Üretilen uçaklara hayalet özelliğini kazandırmanın en iyi yolu, radarlar ile gönderilen radyo dalgalarını hedef üzerinden sektirip, alıcı antene dönmesine engel olmaktır. Bunun gerçekleşebilmesi için, uçağın kanadının ve gövdesinin yumuşak meyiller ile veya yere dik şekilde olmayan açılarla tasarlanıp, uçağa ulaşan radar dalgalarının sağa ya da sola, daha da iyisi yukarıya doğru saçılarak bir antene dönüşmesini engellemektir. Uçakların yüzeyi radar dalgalarını geriye doğru yansıtmadan emen materyaller ile kaplanmaktadır. Özel tasarımlara sahip yüzeyler ile yüzeylerin kapatılması sebebiyle kullanılan bazı materyaller sayesinde, hayalet diye adlandırdığımız uçaklar radar panellerinde uçak şeklinde gözükmesinden çok, bir kuşa benzeyen biçimde gözükür.

Uçakların stealth özellikleri bulunsa da radarların yakalama ihtimali yoktur diye belirtemeyiz. Ancak bu seçenek normal uçaklardan oldukça düşük bir ihtimal olmaktadır. Bu, radarın yankılarını gelmiş olan taraftan değişik taraflara yansıtacak biçimde düzenlenmiş, değişik eğimde gövde yapısı ile uçağın bir çok bölümünde dış kaplamasının alt tarafına yerleştirilmiştir. Radarların gönderdiği dalgaları önleme ve emici nitelikte olan bir materyal ve radarların göndermiş olduğu dalgaları karıştıracak, elektronik bir sistemin kullanılması ile oluşur.

Bunun sayesinde uçağın radar cross section niteliği (bir maddenin çarptığı radar dalgalarını, alıcıya hangi oranda geri yansıtmış olacağını ve radarın büyüklüğüne bakarak hangi boyutta bir dalga göndereceğini belirten özellik) düşürülür. Bir uçağın radar cross section özelliğinin, uçak büyüklüğüne ve geometrik biçimine bağlı olmasına rağmen hayalet uçaklar kendileriyle benzer boyutta olan diğer uçaklardan daha düşük biçimde radar cross section özelliğine sahiptir.

Bu sebeple radarlara yakalanma olasılıkları çok daha düşük olmaktadır. Tüm bu belirtilenlere rağmen uçakların hepsi radara tamamı ile takılmaz nitelikte olmamaktadır. Bunun ile birlikte 150 kilometre en fazla menzilli bir radar, normal özelliklerde olan bir uçağı 120 kilometre mesafeden yakalıyorsa, hayalet uçakları 3 kilometre mesafede bile zor tespit etmektedir. Bu uzaklıkta radarın yakalaması anlamsız olmaktadır. Uçak bu mesafede çıplak gözle bile kolayca tespit görülebilir. Ek olarak 3 kilometre uzaklıkta tespit edilen bir hedefe odaklanıp, vurmak da çok güçtür.

Radar Alıcıları Özellikleri

Hayalet uçakları fazla uzak mesafede bile tespit edecek bir uygulama geliştirme düşüncesi ortaya atılmaktadır. Bu uygulamada radar alıcısıyla radar vericisi başka konumlarda bulunmalı ve çok sayıda alıcı bulundurmalıdır. Ek olarak bu alıcıların uçak ve uydu üzerinde taşınması düşüncesi de ortaya atılmıştır.

Böylelikle hayalet uçağın farklı manevralarla değişik yönlere yansıttığı radar dalgaları, farklı bir takım yönlerde konumlandırılmış vericiler tarafınca alınacaktır. Bununla birlikte uçağın konumu minimum bir statik sapmayla tespit edilebilecektir. Bu projenin gelişmesi ile “stealth” teknolojisinin üstesinden gelmek mümkün; ancak projenin maddi yankısı stealth projesinin yankısından da çok yüksek olacağından hiç basit bir uygulama olmamaktadır. Bununla birlikte hayalet uçaklar değişik türde bulunan tespit etme aygıtlarından, ısıya duyarlı olan aygıtlar ile yani termal görüntüleme sistemleri şeklinde sistemlerden saklanamazlar.